Wędkarstwo

Wstęp czyli historia wędkarstwa

Wędkarstwo, jako rozrywka, początkowo tylko najbogatszej części społeczeństwa, znana była od tysiącleci. Rzymski poeta Publiusz Owidiusz Naso w poemacie "Halieutica", czyli "Sztuka rybołówstwa" opisał wędkarskie sposoby łowienia ryb różnych gatunków. W I wieku n.e. o wędkowaniu wspomina też w swoim epigramie Marcus Valerius Martialis, a Claudius Aelianus w swoim dziele "De Animalium Natura" również zawarł obszerne opisy metod wędkowania. W średniowieczu uroki wędkowania najpełniej przedstawiła zakonnica, Lady Juliana Berners (Barnes) w swoim dziele pt. "Księgi Św. Albana", którego jeden rozdział, "Traktat o łowieniu ryb na wędkę" poświęcony jest nie tylko ówczesnym metodom i technikom łowienia, ale podkreślał także etyczne implikacje wędkarstwa. Ten sposób spędzania wolnego czasu i rozrywki, zaspokajającej naturalne w naturze ludzkiej pragnienie powrotu do łowieckich korzeni homo sapiens rozwinął się najpełniej wśród społeczeństw gwałtownie industrializującego się zachodniego świata. Również w polskiej literaturze znajdują się liczne dowody, że "łowy rozrywkowe", jak nazywał je Leśniewski nie obce było także naszej bogatszej klasie społecznej i zdobywało licznych zwolenników i naśladowców.

Rodzaje wędkarstwa:
Wyróżnia się pięć rodzajów wędkarstwa – w każdym z nich używa się innej, odpowiednio przystosowanej wędki:

• wędkarstwo morskie
• wędkarstwo muchowe
• wędkarstwo podlodowe
• wędkarstwo spinningowe
• wędkarstwo spławikowo-gruntowe
  

Spinning, czyli najlepsze co w wędkarstwie może być...

Jak wygląda wędka do spinningu?
Wędka spinningowa najczęściej składa się ze stosunkowo krótkiego wędziska (od 1,50 do 2,50 metra). Do wędziska przymocowany jest kołowrotek, na kołowrotek zaś nawinięta jest żyłka, która może być różnej grubości. W wędkarstwie spinningowym najczęściej stosowane są żyłki o większych przekrojach i dzięki temu o większej wytrzymałości. Potrzebna jest również przynęta. W spinningu używane są tzw. przynęty sztuczne - błystki, woblery, gumki. Przynęta umieszczana jest na końcu żyłki, bardzo często na krótkim odcinku drutu wolframowego lub plecionki kevlarowej czyli tzw. przyponie. Przypony w wędkarstwie spinningowym stosuje dla bezpieczeństwa gdyż ryba drapieżna, na którą najcześciej się poluje stosując metodę wędkarstwa spinningowego, może przegryźć żyłkę i uciec.

Jak się łowi na spinning?
Wędkarstwo spinningowe polega na rzucaniu blaszką pod krzaki, zarośla, kamienie, a także na otwartą wodę i zwijaniu żyłki powoli lub szybko, w zależności gdzie się łowi i jaką rybę chce się złapać. Blaszkę lub gumkę stosuje się po to, aby zwabić drapieżnika, dlatego większość blaszek ma wygląd zbliżony do dużych rybek, a gumki do drobnicy. Koniec wędki należy trzymać wysoko nad wodą tak aby przynęta płynęła tuż pod powierzchnią wody. Po zwinięciu należy ponownie zarzucić i zwijać, itd.

Gdzie można łowić na spinning?
Na spinning najczęściej łowi się na rzece (w rzekach górskich można łowić jedynie po zapłaceniu opłaty górskiej), jeziorze, stawie, zalewie lub w morzu ( w morzu można łowić jedynie po zapłaceniu specjalnej opłaty morskiej). W różnych zbiornikach używa się różnych przynęt, najczęściej są to blaszki, gumki, sztuczne muchy, woblery.


Ciekawostki - wędkarstwo podlodowe

Wędkarstwo podlodowe to rodzaj hobby czy też sportu, polegający na połowie ryb spod lodu. Praktykowane na zamarzniętych akwenach. Zasady połowu regulowane są przez Polski Związek Wędkarski.
Kilka reguł:
1. Łowienie ryb spod lodu dozwolone jest wyłącznie przy użyciu jednej wędki.
2. Zabrania się stosować martwej i żywej ryby jako przynęty.
3. Łowiąc ryby spod lodu należy wykonywać otwory o średnicy nie większej niż 20 cm. Między otworami należy zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
4. Wędkujący na lodzie powinni zachować pomiędzy sobą odległości, co najmniej 10 m.
5. Zabrania się łowienia ryb spod lodu w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.
6. Ryby złowione spod lodu, przeznaczone do zabrania, należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu.

Źródło: Wikipedia